uppeldi anyone?

oj.

af hverju eru allir svona donalegir vid mig tessa daganna? eg reyni alltaf ad brosa og vera naes og segja please.

doni nr 1. fru nagranni.
ok, eg kom aftur hingad i storborgina a annan. ta hafdi eg verid buin fyrst af ollu vinna eins og vitleysingur og turfti alvarlega ad sofa, en eg var ad klara jolastussi og svoleidis. a islandi svaf eg heldur ekkert mjog mikid tvi eg var of uptekin vid ad leika vid fjolskylduna mina.
a annan i jolum flaug eg svo heim og maetti beint i vinnuna med ca. 35 kg af farangri og er gjorsamlega urvinda. EN husid mitt er ogedslega skitugt. og eg vil ekki bua a ruslahaug. tannig eg fae svona hreingerningakast. og byrja ad ryksuga. trjatiu sekundum seinna kemur fru nagranni ut ur ibudinni sinni og...

fru nagranni: ARE YOU VACUUMING AT THIS HOUR?
eg, jafn otrulega kluless og vanalega var ekki buin ad atta mig a tvi ad klukkan var tiu minutur i tiu og tegar tu byrd i svona fjolbyli tarftu ad vera tillitsamur og stuff: uhh, yeeah
fru nagranni: YOU KNOW I HAVE TO GET UP REALLY EARLY IN THE MORNING, WHAT ARE YOU THINKING, IT'S GETTING SO LATE
eg, atta mig a tvi ad hun hefur nu rett fyrir ser: but it's like, really dirty.
fru nagranni: can't you just save it till the mornin????
eg: uhh, sure og skammast min otrulega mikid fyrir ad vera svona mikill doni.

EN hefdi hun ekki getad sagt kannski, sorry, could you maybe save this till the morning, I kinda have to get up pretty early tomorrow morning. ALLIR HAPPY.

mig langadi mest ad segja: well, so do I, would you want me to knock on your door in our CLEAN HOUSE tomorrow morning to see if you made it out of bed??
en grace var eiginlega med betra svona eftir a witty comment tegar hun sagdi ad eg hefdi att ad segja ad ef hun hefdi ekki trassad ad ryksuga svona lengi ta mundi eg ekki fa hreingerningartorf klukkan 10 a kvoldin. sem eg hefdi att ad segja.

i stadinn treif eg bara klosettid og eldhusid, MED KUSTI!

doni nr 2. omurlegur kunni i vinnunni.
ok, i vinnunni minni eru sko pakkad af folki og ogedslega margir og tad verdur ogedslega heitt tarna inni og grillid okkar er sjitt tannig ad tad var ad myndast svona reykur ut um allt. eg akved i orskamma stund ad opna hurdina ut til ad fa sma hreyfingu a loftid.
kunni: do you really have to open up that door?
eg: sorry guys, it's only for a couple of minutes. we just need a little bit of circulation in here
kunni: what ever, it's not like we're payin customers or anything..
eg: veit ekki alveg hvad skal segja og loka bara hurdinni.

doni nr 3. omurlega franska fjolskyldan i vinnunni.
ok, eg veit ekki alveg hversu vel tu ert ad ter i svona hospitality. almennt tykir ekki vel sed ad koma med eigin drykkjarfong eda nesti a svona tjonustustadi. serstaklega fer fyrir brjostid a okkur ef tu kemur med kaffi af odru kaffihusi inn a kaffihusid okkar. SERSTAKLEA ef tad kaffi er STARBUCKS.
fjogurra manna fjolskylda situr, tvaer daetur og foreldrar og daeturnar sotra badar a starbucks.
eg: excuse me, you really can't bring your own coffee in here.
tau: what... what... (helvitis folk sem tykist ekki kunna ensku)
eg: you can't drink coffee in here that's not from here.
foreldrar: but we bought some coffees (fyrir sig sem sagt)
eg: sorry, it's still not allowed to drink coffee from somewhere else in here.
stelpa1: but mine is finished anyway
eg: alright, can I throw away then the cup?
stelpa1: sure
eg: can I take yours as well then?
foreldrar: what is your problem?
eg: it's just company policy, sorry, it's not allowed. mind if I take yours?
stelpa2: what are you saying? I can't speak english...
eg: ....
foreldrar: what are you, like the prime minister? in france this is okay.
eg: well, we're not in france right now.
foreldrar: what, isn't this a democracy here?
eg er nu eiginlega bara ordlaus a tessum timapunkti tegar folkid a naesta bordi skerst i leikinn
folkanaestabordi: what's your problem, they bought some coffees. why are you taking these company policies so seriously?
eg: I'm just doing my job, like cleaning tables and bringing you your coffees. This is just a part of my job
folkanaestabordi: oh, I don't wanna get involved, just because these people can't speak English I thought I made help them out, but why do you take this so seriously...?
(tetta folk virtist nu bara kunna ensku alveg tokkalega helt eg)
eg veit eiginlega ekki alveg hverju eg a ad svara: I'm sorry guys if I crossed the lines
folkanaestabordi: well you've made your point pretty clear, I think they've got it now.
Tannig eg labba bara i burtu a medan stelpu***** sotrar enn a starbucks frabbucinonum sinum.


kannski er eg bara svona otrulega osvifin lika.




annars voru jolin alveg yndisleg hja mer. gud hvad eg er fegin ad hafa komid heim. maturinn var fullkominn, jolagjafirnar handa ollum hefdu ekki getad passad betur og allir alsaelir.
takk fyrir mig:)

samband vid umheiminn...

uhh, ja, ekki min sterka hlid apparantly.

tegar mamma hafdi ekki heyrt i mer i marga daga og margar vikur og marga manudi hringdi hun stanslaust i mig.
eg svaradi loksins og hun sagdi ad hefdi hun turft ad bida degi lengur eftir svari fra mer hefdi hun hringt i vinnuna til ad ga hvort eg vaeri a lifi.

tegar eg segi grace vinnufelaga fra tessu sagdi hun nu bara einfaldlega,
ja audvitad, mamma hennar isis hringdi einhvern timann nidur a ganton street.

svo tetta er ekki bara eg, tetta er london.

tannig gott folk, eg veit tid hafid gaman af tvi ad njosna um mig og stelist til ad lesa tegar enginn ser til, svo sma update.

ja, eg kem heim um jolin.
nei vaentanlega ekki til ad sja tig samt.
eg flyg heim til islands beint eftir vinnu seint a torlak og maeti svo i vinnuna aftur a annan i jolum beint eftir flugid.
svo eg nae rett ad kyssa mina nanustu a badar kinnar adur en eg er rokin aftur i ad vera awesome i london.

en tu veist, feel free my nearest and dearest og fjaerri ad smella mer inn i jolaruntinn tinn a adfangadag eda eitthvad.

og tu veist, eg man alveg ennta eftir ykkur og vona ad tid muni ennta eftir mer

xoxo
Hrefna Heladottir.

já...

...ég er á lífi



bara því að sumir hafa verið í vafa.

gæsalappir

sick fólk.

okei, þú veist þegar maður skrifar eitthvað á google kemur alltaf svona suggestion.
af hverju þegar ég leita að "how to get an ni number" þá gerist:
þegar ég er komin "how to get...." kemur hugmyndin "... pregnant". og þegar ég er komin á "...an..." kemur "....erection". Er þetta í alvöru það sem fólk leitar mest að á google.

sick fólk.

allaveganna. ég hef komist að því að tvo "seasonal jobs" á einu (hálfu) ári er kannski fullmikið af því góða. jafnvel fyrir svona icelandic maniac eins og (grace kallar mig) ég er. í staðinn fyrir að vera í löngu máli að lýsa því hversu ógeðslega busy og awesome ég er í vinnunni ætla ég bara að segja ykkur hvað ég er mikill MASTER í að koma mér í vandræðalegar aðstæður. tvennt poppar strax upp í hausinn á mér.

já, gott fólk (ekki þetta sick fólk vonandi) ég ætla að leyfa ykkur að hlægja upphátt við tölvuna ykkar. að mér. verði ykkur að góðu.

saga nr. 1. MJÓLK.
Setjum upp sitjúasjon. Sunnudagsvakt. Gjörsamlega BRJÁLAÐ að gera í miðbæ london yfir jólin. gjörsamlega. brjálað. að gera. brjálað. seinni partinn á sunnudaginn er mjólkin okkar að klárast. fyrirtækið sem við kemur alltaf með mjólkina til okkar alla daga nema sunnudaga leyfir mér ekki að panta. mjólkin okkar er að klárast.
(ég vinn á kaffihúsi. samtalið...
ég eða kollegi: good afternoon, how can I help you?
kúnni: good afternoon. could I please get a latte.
ég eða kollegi: how would you feel about a latte sin letche or what we would translate it as, latte without milk?
...félli örugglega ekki í góðan jarðveg)
SVO. mjólkin er að klárast. engin pöntun á leiðinni.
sunnudagur. allt að lokast. klukkan er korter í fimm. summerfields (supermarkaðurinn í nágrenninu) lokast eftir korter. það tekur tíu mínútur að labba þangað. nýi yfirmaðurinn minn og ég ákveðum að einhver þurfi að hlaupa þangað. ég ákveð að fara. hún réttir mér fjörtíu pund. ég hleyp í summerfields.
ég stend fyrir framan mjólkurrekkann og er ekki viss hversu margar mjólkuumbúðir ég get keypt fyrir fjörtíu pund. ég ákveð að taka eina og kem upp að kassanum.
ég: hæ. má ég plís fá eins margar mjólkurumbúðir og ég get fyrir fjörtíu pund.
afgreiðsludama: (sendir mér augnaráð eins og ég sé gjörsamlega galin) ertu viss?
ég: já, alveg viss.
afgreiðsludama: ókei, þú mátt fá tuttuguogsex mjólkurumbúðir fyrir fjörtíu pund.
(mjólkurumbúðir eru 4 pints eða 2.27 lítrar).
ég tók einhverja svona litla kerrudruslu með mér. í hana komust fimmtán umbúðir. ég set restina bara í poka og ætla að labba af stað. nei. pokarnir eru ALLTOF þungir fyrir mig. ég fæ lánaða svona handkörfu eins og maður fær í búðinni. það er sjitt þungt líka.
EN ég verandi þrjósk í meira lagi stundum, ákveð að gefast ekki upp og skila kannski nokkrum. svo ég labba af stað. með allt.
nótabene. þá sko gat kerrudruslan ekki staðið nema að ég héldi við hana.
nótabene2. ég gat varla haldið á handkörfunni.
SVO ég reyni að ýta handkörfunni á undan mér ca. hálfan meter, áður en ég dreg kerruna upp að mér.
ég fatta að það er ekki mjög skilvirkt (verkfræðigenin sjáðu til). þannig ég held á handkörfunni og dreg kerrudrusluna á eftir mér. ég labba mjööög hægt. á endanum kemur samtal:
random gella: hæ. þarftu kannski hjálp
ég: nei nei, ég er sko alveg góð
random gella: ertu viss
ég: well, ég meina ef þú hefur ekkert betra að gera og langar geðveikt mikið til að hjálpa mér væri geðveikt ef þú gætir dregið kerrudrusluna bara upp á næsta horn
random gella: ókei.
ég og random gella að burðast með öll ósköpin, hún með kerrudrusluna og ég með handkörfuna í fanginu sem er í meira lagi þung.
skemmtileg staðreynd, hún hafði komið til íslands.
random gella: hvert þarftu eiginlega að komast með þetta allt
ég: veistu hvar carnaby street er?
random gella: já
ég: já, þetta er svona einu húsi frá carnaby street.
random gella: ók.
random gella: fæ ég kannski kaffi?
ég: uhh, jááá, eins og þú vilt
við komum loksins upp í vinnu þar sem er ennþá brjálað að gera
ég: grace (sem er á kaffivélinni). þessi gella þarf latte í take away cup núna. ok takk.

ok, pínku húmorískt, en ekki jafn fyndið og þegar ég læsti mig úti.

saga nr 2. ÞEGAR ÉG LÆSTI MIG ÚTI.
ók. setjum upp sitjúasjon. í húsinu mínu er útidyrahurð. svo labbaru upp hálfa hæð. þar er eldhús, klósett og þvottahús. svo labbaru upp aðra hálfa hæð. og þar er ein íbúð og eitt herbergi. svo labbaru upp aðra hálfa hæð. þar er gluggi. svo labbaru upp aðra hálfa hæð og þar er herbergið mitt og íbúð. svo labbaru upp aðra hálfa hæð og þar er bað. ók.
ég ætla að þvo þvottinn minn og fá mér eitthvað að borða. ég fer niður. herðu herðu. hvað fatta ég. ÉG LÆSTI LYKLANA MÍNA INNI Í HERBERGINU MÍNU. þar sem ég var bara að fara niður í tiltölulega ómerkilegum erindagjörðum. ég er ekki með símann minn. auðvitað ekki með lyklana mína. ég er ekki með neina peninga á mér. og ég er ekki í skóm. oh dear oh dear.
ég ákveð að reyna að brjótast inn um gluggann minn. það er ekki mjög árennilegt þar sem ég þyrfti að klifra upp einhverjar pípulagnir sem virtust ekki einu sinni geta haldið uppi rottu. í fyrsta skipti síðan ég flyt inn heyri ég umgang. matt, flat 1, er að koma heim. nótabene, klukkan er ca. hálf 11. hann heyrir umgang og kemur upp að glugganum og sér mig hinum megin við hann. við kynnum okkur og hann skipar mér að fara út um gluggann. ég segist vera læst úti og hann kíkir út og segir að hann gæti kannski komist inn (það er þak og eitthvað þannig sjitt fyrir utan). ég spyr hann hvað breska neyðarnúmerið sé, því ég vilji ekki horfa upp á hann drepa sig þarna. þegar hann er komin út á þakið og næstum inn um gluggann hrópa ég
"no no, this is not my window!!"
matt: "whaaat, are you kidding??"
ég: "noo, mine is the one above that one"
þegar þarna er komið við sögu er hann nánast kominn inn um vitlausan glugga og á eiginlega ekki aðra leið greiða en inn um random glugga. það reynist vera hjá mark sem býr fyrir neðan mig.
matt: "hey dude, mind if I come in here?"
ég vissi ekki hvorum var meira brugðið, mark að sjá random gæja grátbiðja um að fá að komast inn um gluggann hjá sér eða matt að sjá einhvern random dúd inni í herberginu. þegar hér er komið við sögu þá er gellan sem býr við hliðina á mér komin út úr herberginu sínu líka til að sjá hvaða skarkali væri í gangi. ég segi, eins og mér fannst við hæfi:
"hey guys, I'm your new nabour, nice to meet you all".
Ég spyr hvort þau kunni ekki að pikka upp lása (eins og allir eiga greinilega að kunna!) og þau horfa á hurðina mína sem virtist einhvern veginn ekkert lítið rammgerð þegar maður er svona læstur hinum megin við hana. Þau segja að til að ég gæti komist inn yrði ég væntanlega að brjóta upp hurðina. Ég þvertek fyrir það því það gæti orðið mjög dýrt, eftir að hafa þurft að borga depositið mitt og fyrstu leiguna mína aðeins fyrr í vikunni.
ég: I don't even have my phone...
Matt: if you want you can use mine...
ég: thank you very much, but I don't even know my own uk number, so I'm not sure who I could call...
stelpan fór aftur inn til sín en strákarnir vildu greinilega ekki skilja mig eftir í vonleysinu mínu.
þeir segja mér að hreinsunin sem er á fyrstu hæðinni sé sko landlordinn (ég þakkaði fyrir í huganum að ég brosi alltaf til hans þegar ég labba fram hjá) og hann sé með varalykla, en hann sé tæpast þarna þar sem klukkan er korter yfir 11 að kvöldi til.
oh dear oh dear.
matt (diljá, hann er svona indie rokkari, nú verðurðu að koma í heimsókn) þvertekur fyrir að ég hýrist frammi á gangi (hús í englandi eru köld) svo hann býður mér að sofa í rúminu sínu. ég verð nú pínku vandræðaleg og ætla að bjóðast til að sofa bara í sófanum en kemur ekki í ljós að hann á engan sófa.
Ég neita að láta hann sofa á gólfinu þannig fyrir rest sofum við nýbakaðir nágrannarnir þarna ekki lítið vandræðaleg, fullklædd - ekki halda að ég sé að skrifa einhverjar klámsögur hérna á netið, hlið við hlið í rúminu hans.
Takk Matt. Vandræðalegt er skárra heldur en ógeðslega kalt og óþægilegt.

ókei. tvær vandræðalegar, mjög svo sannar sögur, frá mér að reyna að lifa af í london.
held þetta sé nóg fyrir ykkur í bili.

bestu kveðjur,
Hrefna Helgadóttir.

WELCOME TO LONDON.

- já, það er búið að stela veskinu mínu

- já, ég bý í, engri lúxus íbúð, vinn myrkrana á milli til að borga leigu

- já, ég er búin að kynnat fólki sem býr hinum megin á hnettinum

- já, ég er farin að labba ógeðslega hratt til að komast á milli staða

- já, ég er orðin of góð í að ignora fólk sem er að rétta mér flyera

- já, ég er alltaf þreytt

- já, ég er orðin vön því að allt sem ég geri, hvert sem ég fer, er fótgangandi eða með almenningssamgöngum. INKLÚDING að flytja búslóð milli borgarhluta (já, kom í ljós að ég sem ætlaði að sleppa með eina tösku daginn sem ég flutti, reyndist vera ein TROÐfull, stór ferðataska plús random grænt drasl troðfullt líka. já, og lestin gekk ekki, þannig ég tók strætó með herlegheitin)

- já, ég er farin að hafa sama og engan tólerans fyrir fólki sem getur ekki bara talað ensku

- já, ég á aldrei pening fyrir óhreinatauskörfu, lampa í herbergið mitt, inneign eða innkaupaferð, en alltaf fyrir bara einum bjór í viðbót

- já, ég fell örugglega 100% undir "hrokafulla stórborgarbúa" ímyndina sem þú ert með í hausnum

- já, ég borða ekkert nema take out, ef ég borða eitthvað yfir höfuð

- já, ég hitti vini mína á pubbnum

- já, ég er búin að sjá endalaust gegnumstreymi af fólki

- já, ég sem hafði alltaf mínar efasemdir um sjónvarpsþætti eins og friends sem dæmi þar sem vinir manns verða eiginlega að fjölskyldunni manns hérna úti, það eru ekki ýkjur. ef

ÉG KÆMI EKKI HEIM UM JÓLIN

mundi ég halda upp á "orphan christmas" með þeim hér.
(ekki að þau séu munaðarlaus, en þau eru flest frá ástralíu og nýja sjálandi. þar sem að "skreppa heim um jólin" er ekki alveg í boði)

- já, mér er boðið á date, svona eins og þú veist, er yfirleitt ekki hefð fyrir heima

- já, ég er að eyða síðustu peningunum sem ég á í að kaupa mér corona svo ég komist í net

- já, ég er búin að venjast því að það tekur minnst hálftíma að komast á milli staða

- já, ég er líka búin að venjast því að það er svona ca. eini dauði tími sólarhringsins

- já, það er ógeðslega gaman hjá mér

PAPER WORK....

....sökkar!

í staðinn fyrir að vera mega spennt yfir nýja húsinu mínu, í faðmi local vina með corona í hönd, er ég bara gjörsamlega búin á því. Ég þurfti að bjarga einhverjum pappírum mjög dramatískt á seinustu stundu, hlaupa niður að skrifa undir samning - hinum meginn í london nota bene, fylla út eyðublað þar sem ég þurfti að biðja um útskýringu á hverju einasta striki, borga deposit sem að reyndist vera aðeins snúnara en það ætti að vera af því að það eru GJALDEYRISHÖFT í heiðardalnum, fara aftur heim í acton, aftur HIINUM MEGIN í london nota bene til að skila einhverju dóti af mér svo ég þurfi ekki að fara með ALLT á morgun (ákvað að taka overgroundið, reyndist vera ákvörðun dagsins) OG já. er þetta ekki nóg?

kæru skrifstofublókir sem elskið paper work, ég mun því miður (fyrir ykkur) ALDREI gangast í lið við þessa pappírsvinnumennsku því númer eitt er það ógeðslega leiðinlegt og númer tvö... jaa, það þarf ekkert númer tvö.

ég er sko þreyttari núna en daginn sem að ég mætti í vinnuna eftir að hafa djammað alla nóttina, eftir að hafa unnið allan daginn áður, beint eftir flugið mitt heim frá íslandi sem ég mætti í ósofin.

bestu kveðjur, Hrefna, ray of sunlight.


það var eitthvað annað líka sem ég fann þörf hjá mér fyrir að setja á internetið, en ég bara man ekki hvað hann var.

já, og ég er með nýtt nafn á facebook. VÆLbók.
án gríns:
Jón Jónsson æj er ógeðslega veikur
Guðmundur Guðmundsson er sko að læra MEIRA EN ÞÚ
Sigríður Jónsdóttir er þuuuuuunn
Hrefna Helgadóttir hefur VÍST efni á að koma með þetta skot í þessari færslu. af því ég má það.


EDIT:
ókei krakkar. nýja húsið mitt er samt GEÐVEIKT! ég flyt inn á morgun.
mest concrete staðfesting sem ég get fengið.
gaurinn sem bjó þar fór að gráta fyrir framan mig af því hann vildi ekki fara úr húsinu. vinnan vildi ekki leyfa honum að búa þar lengur.
EÐA
kannski var hann bara frekar svekktur yfir því að þurfa að fara en er í sjúkri vinnu við að ferðast út um allt og er aldrei í london ergo það meikar ekki sens að borga leigu í london þegar þú býrð ekki einu sinni þar. sem er samt svekkjandi því þetta hús er kúl.
fyrir hann. ekki mig. ég er bara SWEET AS.

JÁ og smá stærðfræðidæmi handa MÉR og öllum nördunum sem ég þekki.
jeiiij ég fæ útborgað í dag:D
tek helminginn frá fyrir leigu
þarf að fylla á oyster card
þarf að kaupa mér inneign
þarf að kaupa þvottaefni og fleiri boring supermarket hluti
þarf eiginlega að borða eitthvað
þarf eiginlega að borga eitthvað annað sem kemur upp skyndilega...
uhmmm.... reikniði nú, hvernig passar SHOPPING inn í þetta plan?
-jaaa þú þarft nú ekki að hafa verið á eðlisfræðibraut í MR til að geta reiknað það út.
Svarið er EKKI.

samt elskum við london krakkar, samt elskum við london.

Fullorðin!

ókei. nú er ég sko orðin fullorðin.

ég var komin á fætur fyrir tvö
ég ætla ekki út í kvöld, og samt er föstudagur og samt er þetta með síðustu dögunum mínum í acton aka. redback ÞVÍ AÐ
ég fann mér hús í london til að búa í
JEIIIIIIJ eeeeen
ég þarf bankstatement
ég er búin að senda bankanum póst
ég ætla að greiða úr einhverjum endalausum pappírum
ég ætla að fara í gegnum tölvupóstinn minn
ég ætla að þvo þvottinn minn
ég ætla að reyna að hugsa ekki of mikið um hvernig ég kem aleigu minni hérlendis þvert yfir london
(ég ætla ALLS EKKI að hugsa hvernig ég kem öllu aftur heim til íslands)


ég veit samt ekki hvort ég nenni þessu bloggi lengur, er það til einhvers að halda svona síðu úti eða hvað?


já og ps. ég gleymdi. ef þú sem vinur minn ert að lesa í lundúnaborg og ég er flutt inn í nýja húsið mitt þá baaaara gæti verið að þú megir gera þér gólfið að góðu aka. þarft ekki að borga milljón í hótel aka. FRÍ GISTING Í LUNDÚNABORG - ALLIR ÞANGAÐ!



youknowwho

djúpt

Takið eftir þessu lovies.

Ég hef skilgreint hamingjuna.

Hamingja:
Þegar þú reynir að koma því inn í skipulagið hjá þér að sofa (því það er svo mikið að gera hjá þér).

Það er sko alltaf nóg að gera í London kiddós. Bíðið bara og sjáið. Spennandi tímar framundan.

BestKveðjs
Hrefns

PS. Ég á EKKERT í þessa ástrali, gjörsamlega EKKI NEITT!! sjitt sko.

öfund

hæj krakkar.

TAKK FYRIR MIG Á ÍSLANDI.

vá, það var wicked að koma heim. Það er bara aldrei að vita nema mér detti í hug að láta sjá mig þarna í norðrinu einhvern tímann aftur.

Annars var ég farin að finna á mér að þið öfundið mig ekki nóg fyrir að vera í London að vera awesome. Þannig ég ákvað að gera eitthvað í því aka. vera awesome með nýja tölvu. Nýju apple þ.e.a.s..

Gjörið svo vel, hér er mynd af gripnum:


og hér er mynd af mér í Halloween búningnum mínum, sorry ég veit þið eruð svo hrædd að þið getið ekki sofnað í nótt. Það er bara svona sem ég rúlla (að hræða ykkur svona mikið)



Takk fyrir mig á Íslandi.
Það var voða gott að koma heim.

Wakeupcall ferðarinnar:
æj það var eiginlega eftir að ég kom aftur til London hvað ég hugsaði MIKIÐ á ensku áður en ég fór aftur heim, því alveg í heilan dag þurfti ég að HUGSA til að tala ensku. Af því ég ætlaði að spurja einhvern gæja að einhverju og spurði óvart á íslensku. ókei, sá sem skilur hvað ég er að meina fær pening. Svona íslenskan pening með fisk á. Ég held þennan sem er með fjórum fiskum.

AFMÆLI OG ÍSLAND

hæj darling!

bara svo þú vitir það eru svona 95% líkur á því að ég komi heim um helgina og ég ætla þá að reyna að halda upp á afmælið mitt á laugardagskvöldinu!

Það væri awesome ef þú gætir skipulagt þig þannig að þú gætir reynt að kíkja í smá stund amk!!

Sorry, ég veit að þetta er með mjög stuttum fyrirvara. Það bara opnaðist gluggi fyrir mig að fá frí akkurat þessa helgi þannig það var bara að hrökkva eða stökkva!!

ÉG VONA INNILEGA AÐ ÞÚ GETIR KOMIST, AMK SÉÐ MIG EITTHVAÐ UM HELGINA, HLAKKA MEGA TIL AÐ SJÁ ÞIG

LOVE
HREFNA


ef þú fékkst koppí af þessu á facemailið þá veistu að þú ert important man. annars sorry, ég gleymdi þér. eða ég gleymdi þér ekki. sjitt man.

EN SPURNING UM AÐ TAKA ÞENNAN LAUGARDAG FRÁ EÐA HVAÐ?

endilega póstaðu mætingu hérna í kommentakerfi.

NÁNARI INFÓS, TÍMASETNINGAR, LÓKESJÖN OG ÞANNIG STUFF LATER, ER núna BARA AÐ TRYGGJA AÐ ÞÚ TAKIR DAGINN FRÁ

LOVELOVELOVE
VÁ HVAÐ ÉG HLAKKA TIL AÐ SJÁ ÞIG

Bretar.

sena:

(H í túbustöðinni með tóman take away flat white kaffibolla, sér starfsmann neðanjarðarlestarkerfisins og gefur sig á tal við hann)


H:
Excuse me sir, could you please tell me where the litter is?

(augljóslega með hreim, en reynir þó að virða kurteisisvenjur heimaþjóðarinnar)


Neðanjarðarlestarstöðvarstarfsmaður (e. tube guy):

You have to go up to the street again miss, we have none down here anymore. They kept leaving bombs in them.

(sagt í þessum dæmigerða vinalega og hjálpsama en jafnframt upplýsandi tón)

-h

ps. mér finnst pínkutöff að björk sé spiluð í vinnunni minni.

London - The Story

Hæj folks.

þú:Ohh, vá hvað ég nenni ekki að klára að læra/fara að sofa alveg strax. Þrátt fyrir að bloggmetnaðurinn hjá henni Hrefnu hafi verið í lágmarki undanfarið ætla ég samt af vana að tjékka á blogginu hennar.

TIL HAMINGJU - NÝTT BLOGG HÉR FYRIR NEÐAN:
ókei. ég hef fengið athugasemdir frá félögum mínum undanfarið að það eru ekki allir alveg sure hvað ég er að bralla hérna úti. ég ætla aðeins að kveikja hjá ykkur ljósin (3. E anyone??).

sko. ungfrú ákveðin var spurð að því í grikklandi fyrir löngulöngu síðan hvurt för minni væri ætlað eftir sumarið. ég svaraði í hálfgerðri rælni að ég ætlaði kannski til london, aðallega til að segja eitthvað. á ferðum mínum hef ég fundið út að einhvern veginn er fólk þannig af guði gert ef þú ert spurður spurningar er fólk alltaf miklu ánægðara með að fá svar (þótt það geti verið helber lygi (ekki það að ég stundi svoleiðis)) heldur en ef svarið er ég veit ekki. spyrjandi minn var ung dama sem heitir jackie og er vinkona gæja sem vinnur hjá sailing holidays.
hún sagði: í alvöru, awesome (enda fékk hún svar)
hurrðu, ef þú kemur til london get ég örugglega bjargað þér með vinnu, en ekki fyrr en í haust reyndar.
ég: já, í alvöru? vá, kúl. ég ætlaði einmitt hvort sem er ekkert til big L fyrr en í haust
hún: heyrðu, kúl. sendi yfirmanninum mínum línu.
ég: sendi honum línu.
hann: kúl. láttu mig vita þegar þú ert í london.
2 mánuðir
ég: hæj, ég verð í london á fimmtudaginn
hann: kúl. deit í formi atvinnuviðtals á föstudag?
ég: já. cya then.
afmælisdagurinn minn:
kollegi: hæj, hvað ertu búin að vera lengi í london?
ég: síðan á fimmtudaginn í síðustu viku
kollegi: og bara strax komin með vinnu????

svo var ég í millitíðinni eitthvað að pæla í að búa einhvers staðar.
ég: hey ma, ég gæti verið komin með vinnu í L
mamma: frænka þín býr í london, bjallaðu í hana
ég: á ég frænku í london?
ma: já, hún heitir katrín
ég: á ég frænku sem heitir katrín?
ma: já
ég: hæ katrín, ég er frænka þín. má ég búa hjá þér?
frænks: já, koddu bara til mín þegar þú kemur til london

ERGO ég er með vinnu og hús í london. sem er víst voða erfitt og stuff. þumlar upp fyrir mér.

þannig núna er ég íslendingur að vinna á nýsjálensku kaffihúsi í englandi því ég var uppgötvuð (þetta orð!!) í grikklandi. hvað eru mörg lönd í því?
fyrir að vera almennt töff staður ætla ég að gefa þeim ókeypis auglýsingu hér fyrir neðan:


(hvað eru mörg ég í þessu bloggi)
sá sem svarar fyrst rétt fær í verðlaun að hitta mig þegar viðkomandi kemur til L.

ÓKEI FOLKS. SVO NÚNA VEISTU HVAÐ ÉG ER AÐ GERA HÉR.

H

hey já ps. ef þú ert skotin í mér og vilt hringja í mig þá er uk númerið mitt eftirfarandi:
+ 44 7502 230727

ps2. ef þú lest allaleið hingar lofa ég að vera ógla dugleg að blogga á næstunni.

London...

...er awesome.

Vildi bara láta ykkur vita.

Grace.

since everybody I meet seems to have the urge to compliment my english (even that lovely gentleman at the bank), I'm going to honour (stop correcting me word spell, this is the proper English spelling, you americans) the QUEEN (not the band) by writing my latest blog in her language. dear readers, no need for concern, I won't make it a habit.

thank you, your Most Gracious Majesty, for having me here in your country. it's not so bad. you can be relatively proud of your country. apart from gordon brown because he decided that terrorists laws would be in order for the whole of my country. but all in all, it's not so bad. you're children are all very polite. you've raised them properly. as one could expect from your Highness.

my mother will also be joining me here as soon as this thursday. which is very lovely indeed. I haven't seen the dear for a while now. oh yes, and since I haven't gotten around to it yet, I'm very sorry, we might come over for some decent cup of tea.

cheers, Aitch (which is what your lovely children call me, due to their, bless 'em, lack of proper pronunciation skills in my mother's tounge. perhaps I should rather go for the Greek way though (you know, I was there for some time, that's why it crossed my mind - not that the greatness of the Ellenikos wouldn't suit my gracious self), that's Eta which sounds less like a immune system disease, and Há just really doesn't fly)

dear friends, I'm pouring out my heart here on the internet. leave me little messages if you appreciate it. I'd appreciate that.

mamma!

JEEIIIIIJJJJJJ. Mamma mín kemur í heimsókn til mín á fimmtudaginn til London. JEIIIIIJ. Vá, það verður awesome.

Ég er ekki næstum jafn spennandi þegar ég er ekki í Grikklandi. Bara það að ég sé í Grikklandi gerir einhvern veginn allt hljóma betur en þú veist í Reykavík eða London.
Sjá dæmi:

Grikklandsblogg.
Í morgun fékk ég mér morgunkorn í morgunmat.

Londonsblogg
Í morgun fékk ég mér morgunkorn í mogunmat.

Sjáið! Seinna nær bara ekki sama flugi og þegar maður er í Grikklandi.

Þannig núna hætti ég að vera með skemmtileg og krassandi blogg. Ég get kannski verið bara með svona status update. Ég fæ mér kannski bara Twitter.

Hrefna Helgadóttir London alveg frekar næs!

Hrefna Helgadóttir Vinnan er geðveikt fín!! Ég bara fíla mig þokkalega þar.

Hrefna Helgadóttir Vá hvað er næs að vera með NÆS yfirmann til tilbreytingar!

Hrefna Helgadóttir Sjitt hvað var mikið að gera í vinnunni í dag! Mest busy laugardagur árið 2009!!

Hrefna Helgadóttir LONDON DJAMM



edit:
já ég gleymdi.
það er ömurlegt að verða 20 ára í borg sem þú ert búin að vera í í fjóra daga. það er ömurlegtömurlegtömurlegtömurlegt. katrín frænka og ed kæróhennar gáfu mér samt kort og katrín keypti köku handa mér. og familían mín hringdi í mig. og það tók mig nokkra daga að svara facebook kveðjum. en ég vildi vera heima á íslandi með þér. ég vildi halda risastórt party fyrir mig og vini mína og fjölskylduna mína. og ég vildi fara svo í bæinn. og allir væru bara EYJ TIL HAMINGJU HREFNA. og ég væri bara TAKK. og ég væri með bleika kórónu. og væri geðveikt mikið númer eitt. og mundi fá fallega afmælispakka frá fallega fólkinu mínu. og ég gæti knúsað litlu systurnar mínar og eyþór sem ég sakna svo mikið. aldreialdreialdrei fara til nýrrar borgar rétt fyrir 20 ára afmælið þitt. eða annað stórafmæli. allaveganna ekki ef þú elskar jafn mikið og ég að eiga afmæli. uhuhuh. svo næst þegar ég á afmæli verð ég nýbyrjuð í einhverjum nýjum skóla. uhuhu.

overnout
H (sem er það sem ég heiti í nýju vinnunni minni)

London

Jæja þá er ég komin til London.

Ég bý í Acton. Það er víst eitthvað svaka Aussie hverfi. Þetta er nú farið að vera í þriðja skiptið sem ég flyt á nýjan stað, í nýju landi án þess að þekkja neinn þannig ég er farin að fatta hvernig þetta virkar. Fyrst fullt af einhverju flandri fram og til baka. Mikið af pælingum hvað maður sé að gera þarna. Símtöl heim endalaust að það sé nú alveg allt í lagi með mann. Svo áður en maður veit af er maður farin að þekkja fullt af einhverju liði og er alltaf að gera eitthvað.

Á þriðjudaginn fer ég í prufu á kaffinu sem ég verð vonandi að vinna. Ef ég fæ vinnuna þá verð ég væntanlega hér í London í þrjá til fjóra mánuði. Svo kæru vinir. Farið að láta ykkur hlakka til ársins 2010 því það er væntanlega í næsta skipti sem ég hitti ykkur. Nema náttúrulega þið eigið allt of mikið af monnís og skreppið hingað í heimsókn í nokkra daga (spurning um að skrá sig á póstlista hjá iceexp, I did). Ég ætla samt að reyna að fá að fara heim rétt yfir aðfangadag. En þá yrði ég örugglega bara í tvo daga og mundi bara ná að hitta family.

Ég hlakka sjúklega til að fara að byrja að vinna (ef ég fæ vinnuna). Ekkert nema kiwi að vinna þarna sem er náttúrulega príma fólk. Leist ótrúlega vel á staðinn, yfirmanninn og móralinn. Svo á þriðjudaginn verð ég líka tuttugu ára. Gamla gamla.

Later folks.

loooondon

aaaaaahhhhhh

eg er buin ad vera i svo miklu rugli undanfarid ad tad er ekki fyndid. eda ju tad er kannski frekar fyndid fyrir ykkur ad lesa en eg var ekkert ad deyja ur hlatri a medan ollu tessu stod.

ok, eg aetla ad fara i gegnum seinustu viku.

regatta - fimmtudagur
regatta! batakeppni. var med soru og brian og fleira rugludu lidi a bat og maetti ekki i vinnuna tvi eg var ad motmaela fyrrum yfirmanni minum. horkudjamm.

fostudagur
aetladi ad hoppa a bat og fara til kefalonia og fljuga til london a laugardegi. fekk ekki flug. stod i sivota med allan farangurinn minn og var bara, jaeja, hvad nu. brookie baud mer ad fara a batnum sinum med ser til lefkada. eg hoppadi bara a batinn an tess ad vera buin ad fa borgad. akvad ad taka leigubil nidur i sivota aftur til ad fa peningana mina. tau budu mer ad vera a batnum tangad til eg fengi flug til london. takk zephy. love.

laugardagur
annar i thynnku eftir regatta hja batsfelogum minum. forum til ligia sem er mjog bjutiful stadur.

sunnudagur
forum til parga sem er ledgendery djamm stadur og einn fallegasti stadur sem eg hef farid til. gedveikur matur a costellos, total luxus. kokteilar alla nottina a sugar. total kostnadur vid kvoldid. null kronur/evrur/what ever. gott ad hafa sambond.

manudagur
vorum afram i parga. aftur mega djamm og matur a costellos og mjog naes.

tridjudagur.
eg fattadi ad eg var ekki med passann minn. eda reyndar fattadi eg tad adeins fyrr og var buin ad vera ad senda einhverjum sendiradskollum ut um allt e-mail. bad batinn minn um ad skilja mig eftir i parga. eins og stadan var vissi eg ekki hvort honum hefdi verid stolid eda hvort eg hefdi gleymt honum i sivota. eg hringdi og hringdi i andreas en hann svaradi mer ekki, enda a eg ekki neina greida inni hja teim manni. helvitin sem vinna fyrir bilaleigur neita ad lana mer bil. af tvi eg er ekki ordin tuttuguogtveggja. fokkju. eg er buin ad vera med bilprof i trju ar og fyrir utan ad hafa fengid eina hradasekt tegar eg var sautjan og hafa einu sinni keyrt a kringluna er eg prima bilstjori, ju og einu sinni bakkad a ruslatunnu. amk betri heldur en tessir grikkir. skruju. arg.
svo eg tok taxa fra parga nidur til sivota og tar reyndist passinn minn vera. hjukk. annars hefdi eg turft ad fara til atenu ad saekja um neydarpassa og vaentanlega hefdi dvol min i london kanselast. hjukk. reyndar var eg i sivota og vissi ekki alveg hvad eg aetti ad gera. tok leigubil til lefkas aftur. tadan rutu til preveza. akvad ad tjekka a flugvellinum tar hvort eg gaeti fengid flug til korfu tar sem sara og brian voru. tegar eg kom a flugvollinn var hann lokadur. LOKADUR. i know, eg vissi heldur ekki ad flugvellir lokudu. panikk. baturinn minn var komin a eyju tannig eg gat ekki hitt tau. engar rutur. panikk. panikkpanikkpanikk. sjitt. akvad ad taka leigubil til igumenitsa og reyna ad na ferju til korfu. eg hafdi ekki hugmynd um hvort ad tad gengju ferjur fra igumenitsa til korfu a tessum tima. eg akvad bara ad lata a tad reyna. leigubillinn brunadi med mig tangad. klukkan 19.15 for ferjan. eg var komin til igumenitsa klukkan 19.15. taxinn skutladi mer nanast upp i ferjuna tannig eg rett nadi seinustu ferjunni til korfu. total taxikostnadur fyrir daginn 270 evrur.
http://www.greeceathensaegeaninfo.com/a-greek-islandscapes/a-greek-island-img/ionian-map-greece-sm.gif
okei, til ad gefa ykkur sma hugmynd um tetta ferdalag er tetta kort af vesturstrond grikklands. igumenitsa er tarna efst vid albaniu. parga er a meginlandinu beint a moti paxos. sivota er naestum sydst a lefkas sem er tarna slatta fyrir sunnan. ja. eg veit. tannig tad var parga-sivota-igumenitsa-corfu

midvikudagur
seinasti dagurinn minn i grikklandi. mjog skrytid. eg og sara eyddum deginum a sundlaugarbakka og tokum svo mega djamm um kvoldid. eg a mjog skemmtilegar myndir fra tvi kvoldi. stay tuned a face.

fimmtudagur
vaknadi ennta full og for upp a flugvoll. komst ad tvi ad flugvellir og flugvelar eru ekkert skarri en eg gef teim kredit fyrir i minningunni. flaug samt yfir held eg svartfjallaland og tad er bara eitt mest toff landslag sem eg hef sed. mega skrytid. var of treytt fyrir myndir samt tannig eg a engar myndir fra tvi. lent i london. eg hringi i katrinu fraenku sem eg vissi ekki ad vaeri fraenka min og sagdi henni ad eg vaeri komin. battery a simanum i lagmarki. hun eitthvad, o shit, ertu komin, uhh, oh, okei, eg var buin ad gleyma ad tu kaemir i dag. hringdu i einhverja gellu og komdu ter nidur a victoria station. eg nadi natturulega ekki i gelluna. hringi aftur i katrinu tegar eg er komin a VS. hun sagdi mer hvert eg aetti ad taka tubid. ef tu ert farin ad baeta otarflega miklu a tig og finnst likamsraekt leidinleg ta er alvoru work out ad vera med 35 kg af farangri i tube systeminu i london. og turfa ad skipta um tube. ef tu finnur tig einhvern timann i somu stodu mundu ad vera i flegnum bol (eg klikkadi natturulega ekki a tvi). ta koma almennilegir breskir herramenn og hjalpa manni ad halda a toskunum upp og nidur troppurnar. takk bresku herramenn.
katrin sagdi mer hvernig eg aetti ad hitta hana tegar eg kom ut ur tubinu. eg natturulega misskildi hana og labbadi kolvitlaust. nuna er hun i skolanum og eg er dead. er a internet cafe ad bida eftir ad hun se buin i skolanum. eg akvad ad vera i haelum i dag. lappirnar a mer oskra a mig.

kaeri tu sem ert ad lesa bloggid mitt. ef tu dirfist til ad vera ad hlaegja ad oforum minum akkurat nuna skaltu skilja eftir komment. eg nenni ekki ad blogga fyrir engan. ta mundi eg bara skrifa dagbok.

ja sas!

jaeja folks.

ta er eg komin med plan! Eg fludi a bat. Eg verd med teim a batnum fram a midvikudag. I kvold forum vid til Parga sem er ledgendary party baer. Svo a midvikudaginn droppa tau mer a einhverri eyju sem eg man ekki hvad heitir og tadan tek eg ferju til Korfu. I Korfu hitti eg Soru og Brian og Sophiu og Johnno og fae ad gista hja teim eina nott. A fimmtudaginn tarf eg svo ad koma mer upp a flugvoll til ad fara til London!

A fostudaginn fer eg svo i atvinnuvidtal i London og ef ad tad litur sannfaerandi ut ta verd eg vaentanlega i London fram yfir jol. Ef eg fila mig ekki i London eda eitthvad kemur upp a ta skal eg koma heim til ykkar Islendinganna minna, gefa ykkur knus og halda besta afmaeli sem tid hafid farid i.

KUDOS&LOVE fra Grikklandi!!

grikkland

tad sem eg a ekki eftir ad sakna vid tig er hraedilegu internet tengingarnar.

tad sem eg a eftir ad sakna er allt hitt.

eg er farin fra sivota. eg by a vatninu eins og er.

eg er ad reyna ad finna flug til london. eg veit ekki hvad eg verd lengi tar.

eg er oendanlega takklat ollu goda folkinu sem eg hef kynnst.

serstaklega s&s. taer eru aedi. eg sakna ykkar beggja allt of mikid. eg hlakka til ad sja ykkur a islandi eda i london eda hvar sem er i heiminum.

overnout lotsofloveafriendsogfamily
hrefnahelgadottir

finido

Þá er komið að því. Okkar stormasama samband hefur runnið sitt skeið. Í kvöld. Ég segi honum í kvöld. Ef ég hef kjarkinn í það.

Andreas, ég verð farin. Ég verð farin frá Sivota þann 28. september næstkomandi. Afmælið mitt verður haldið í Korfu með S og B. Þér er boðið. Það mun standa í þrjá sólarhringa. Svo fer ég til London á deit.

so long.

islandia

FOLKS!

Hefur þú séð myndina The Groundhog Day? Já, ég líka. Lífið hérna í Grikklandi er stundum eins og ég sé föst í þeirri mynd. Veðrið hérna er alltaf eins, ég mæti alltaf í vinnuna á sama tíma, umgengst sama fólkið, borða sama matinn, á sömu stöðunum, ég er alltaf að svara sömu spurningunum um hvernig Ísland sé eiginlega, hvað ég er gömul, hvernig ég villtist til Grikklands, hvernig yfirmaður minn er að fara með mig, svo fer ég að sofa, vakna. Repeat. Repeat aftur. Einu sinni enn, repeat. Það er reyndar orðið miklu skárra eftir að ég fór að vinna á kvöldvöktum, þá er fólkið á barnum að spjalla við mann og svona, ekki bara sötrandi kaffið sitt á einhverju borði. Guð hvað kvöldvaktirnar henta mér miklu betur.

Það kom reyndar smá twist í myndina eftir að Sara og Sonja fóru. Ástin í lífi mínu hefur ekki efni á að vera leiðinlegur við mig þannig vinnan er bara farin að vera smooth. Það er samt svo geðveikt lonely hér eftir að stelpurnar fóru. Mér finnst líka óþægilegt að vera ein í húsinu. Sailing Holidays eru auðvitað hér en þau þurfa samt oft að vinna eða fara eitthvert.

Seinasti fimmtudagur var samt geðveikt skemmtilegur, nokkrir af SH crewinu komu og drukku sig full í vinnunni og keyptu fullt af drykkjum fyrir mig og ég var eiginlega bara að djamma með þeim. Þegar ég var búin að vinna fór ég svo með þeim í einn af bátunum þar sem djammið hélt áfram. Guð hvað er næs að geta lyft sér upp annað slagið.

Ég er annars að verða klikkuð, netið hérna hefur alltaf verið erfitt viðureignar en er núna bara ómögulegt. Þeir eru hættir að vera með WiFi á Pirates barnum sem ég sat alltaf á, ég get hvorki tengst Family né SH netinu og tölvurnar í súpermarkaðnum hafa ekki virkað í 10 daga. Það skilur eftir netið á Yacht Bar sem virkar alltaf. Eina vandamálið er að ég eyði helmingnum af öllum mínum tíma þar og hef engan sérstakan áhuga á að eyða meiri tíma þar en ég nauðsynlega þarf.

Þótt að vinnan sé lúxus miðað við það sem hún var áður veit ég ekki hversu lengi ég þrífst hérna ein. Ég ætla að reyna að þrauka út september samt. Ég get ekki beðið eftir að fara til London eða koma heim, hvort sem verður.

Mig langar svo mikið til London og upplifa stórborgarlífið. Ótrúlegt hvað fólk hefur sterkar skoðanir á London samt. Sjö af hverjum tíu sem ég tala við vara mig London og segja að það sé ömurleg borg, sko ÖMURLEG. Restin er fólk sem er annað hvort frá London eða hefur búið þar og segja að það sé æðislegur staður.

Kæru vinir, sorry hvað ég SÖKKA í að halda sambandi við ykkur öll. Það þýðir ekki að ég sé búin að gleyma ykkur, ég sakna ykkar geðveikt mikið. En ég hef bara ekkert svo mikinn frítíma og ég hef yfirleitt ekki orku í að eyða honum í þeirri trú um að internetið hérna virki bara víst ágætlega.

Ég sendi strauma yfir hafið til ykkar allra. Plís ekki vera búin að gleyma mér þegar ég kem heim. Ég elska þegar þið hringið í mig, ég fæ SMS frá ykkur, komment eða mail á facebook eða komment á bloggsíðuna svo ég viti að þið séuð á lífi og ekki búin að gleyma mér. Ég veit ég svara ekki alltaf strax en í alvöru, it makes my day.

LOVE
-hrefnahelga

bravo

hæj þið. djöfull er ég leiðinlegur bloggari, kommentakerfið mitt er bara tómt.

Grikkland:
Sonja var rekin.
Sara er hætt.
Hann lét okkur flytja með dagsfyrirvara.
GOD MAN I LOVE YOU BRO

Ég er reyndar bara góð núna sko. Ég og Sara erum búnar að chilla meira þessa helgi en síðustu tvo mánuði. Ekkert að því. Ég er líka eini starfsmaðurinn hérna og ég er með þolinmæði upp á sirka tvo millimetra. Þannig ég kemst sirka upp með allt sem ég vil eins og er. Ekkert að því. Nýja íbúðin er líka mjög fín. Eina sem pirraði mig var að hann hafði látið okkur kúldrast í hinni kompunni í þessa tvo mánuði.

Ég lagði líka loksins saman tvo og tvo og komst að því að my lovah lætur pabba sinn njósna um okkur meðan við erum hérna. Ekkert að því. Ekkert að því að vinna í svona 8-13 tíma á dag og þessa fáu klukkustundir á dag sem maður á út af fyrir sig er verið að fylgjast með hverri einustu hreyfingu. Ekkert að því.

Kristín Steinunn Helga er númer eitt í MR þessa dagana. Það eru allir að leggja hana í einelti út af mér.

Mér var eiginlega boðin vinna í London yfir Christmas season. Ekkert að því að ná að versla smá.

Annars er ég bara eitthvað að vera í Grikklandi. Ég er orðin hvít eins og blað því vaktirnar mínar núna í ágúst hafa eiginlega verið bara frá 8.30-19.00. Ekki mikið tan sem fæst út úr því.

Það eru allir að spurja mig hvenær ég ætli að hætta á barnum. Mér samt finnst þetta bara ágætt núna. Hann hefur ekki efni á að vera leiðinlegur við mig, það er alltaf einhver hérna frá Sailing Holidays og þau eru bara eins og fjölskyldan okkar Icegirls - passa geðveikt vel upp á okkur og ég er á Grikklandi. Ekkert að því. Mér er farið að líða bara mjög vel núna þótt að síðasta vika hafi tekið mjög á vægast sagt.

Ég veit samt ekki hvað þarf til að brjóta mig niður eftir þetta. Einu frídagarnir sem ég hef fengið hérna var þegar ég var í Berlín. Í vinnunni sem ég fæ kannski í London fæ ég sko tvo frídaga á VIKU! Hvaða lúxus er það. Ég sagði líka við gelluna sem næstum réð mig að mér ætti bara eftir að leiðast.

Það er möööööööguleiki að ég komi heim í smá tíma núna í haust til að skrifa umsóknir fyrir háskóla fyrir næsta ár. Ég væri alveg til í að taka eitt kvöld á Prikinu, halda upp á afmælið mitt, knúsa family og vera í fríi.

Endless love heim á klakann, sérstaklega til litlu sys sem var að byrja í MR.

you know you love me
xoxo

so dramatic.

(






















)

Í þessum sviga útlista ég skoðun mína á því sem hefur verið í gangi undanfarna daga.

Ég á ekki til orð.

Ég veit ekki hvort ég á að fara eða vera.

Ég veit ekki neitt.

Lítið ljóð sem ég samdi. Stíll módernískur:

Það er greinilega ástæða
fyrir því
að allir þessir harmleikir voru
grískir.

Dramatíkin
svífur yfir vötnum
hvert sem augað eygir.


best kveðjs, rígards
hrefna, it's spelled H R E F N A and you pronounce the F like a B.

ciao bella

jæja, meira blogg frá moi þótt comment department sé ekkert crowded.

uhh.... lífið hér í Sivota er rosalega mikið eins frá degi til dags. Ég vakna, fer í vinnuna, chilla í smá stund og fer að sofa. Allworkandnoplaymakeshrefnaadullgirl.

Það er líka high season núna þannig að það er frekar mikið að gera í vinnunni. Mér finnst það bara mjög fínt enda er fátt leiðinlegra að hanga yfir engu.

Ég kíkti annars út á lífið á laugardagskvöldið. Ég var svo illa sofin, því ég var að skipta úr kvöldvakt yfir á morgunvaktir. Ég elska að ég sé að vinna á morgunvöktum. Ég vinn frá hálf níu til sjö. MORGUNvaktir.

æji ég er með ritstíflu og er of upptekin við að sækja um vinnur út um allt fyrir haustið.

later lovers.

ps. daddy cool á afmæli í dag og emms&efs eiga brúðkaupsafmæli í dag... congratz beibs.

siga siga

Gud eg veit ekkert hvar eg a ad byrja og eg man ekkert hvad eg sagdi seinast.

Berlin var aedisleg og tetta er borg sem eg a potttett eftir ad fara til aftur. Eg nadi lika ad djamma sma tar sem er agaetis tilbreyting fra afvotnunni sem eg er i her.

Hapunkturinn i Berlin var samt an efa tegar eg og Ragnheidur og einhverjir fyrrverandi mega MR spadar akvadum ad fara a einhvern skemmtistad i Berlin sem er bara mest exclusive i Evropu. Eg var alveg semi tipsy tegar eg maetti svo i endalaust longu rodina og bara hlakkadi til. Svo leid timinn og vid vorum ekkert ad mjakast naer hurdinni. Eg var natturulega nykomin fra Grikklandi tannig eg var ad frjosa tarna i rodinni eftir fyrsta klukkutimann tegar tad var nu eiginlega bara runnid af mer. Tetta er sko tannig stadur ad tu ert i rod i svona tvo klukkutima og svo er alveg random hverjir komast inn og hverjir ekki. Mer var farid ad leidast frekar mikid og byrjadi ad taka myndir af dyraverdinum sem var einhver mega fabioi og stadnum. Adur en eg veit af er einn dyravordurinn kominn upp ad mer, bad um myndavelina mina, eyddi ollum myndum af stadnum og dyraverdinum, og sagdi mer og Ragnheidi ad drulla okkur. Leidilegt ad segja tad en eg var eiginlega pinku fegin. Eg hef ekki mikla tru a hversu awesome einn skemmtistadur getur verid. Fyrir utan ad eg var bla af kulda.

En nuna er eg buin ad vera i Grikklandi i svona tvaer vikur og tad er ohaett ad segja ad sidustu vikur hafa verid frekar erfidar. Eg fekk midur skemmtilegar frettir fra Islandi og svo var yfirmadur minn var...hress. Aumingja mamma fekk simtol fra mer grenjandi um midjar naetur adeins of oft sko.

Eg og Sonja forum lika i siglingu um eyjarnar herna i kring i sidustu viku med einhverjum hollenskum gaejum sem var mjog gaman sko.

Ja, annars er eg bara god sko nuna. Allir fra sailing holidays eru ad segja vid mig ad eg aetti ad koma naesta sumar og vinna med teim a batunum. Tad hljomar alveg pinku freistandi to be honest.

Ogedslega fyndid samt, Unnur tok einhvern timann upp a tvi ad segja ad eg vaeri svo mikil Helena. Tegar folk atti i endalausum vandraedum med ad segja nafnid mitt og eg sagdi teim ad eg hafi aldrei haft gaelunafn og var ordin ogedslega pirrud a tvi ad vera bara no, no, no, it's H-R-E-F-N-A sagdi eg fyrst eiginlega bara i djoki, just call me Helena. Nuna heiti eg samt baedi Hrefna og Helena. Frekar steikt. Svo er folk alltaf, Helena, Helena, what's your real name again? Ogedslega saett samt, tad er par herna fra Sailing Holidays og tau voru sko gedveikt ad aefa sig ad segja nafnid mitt og segja tad bara eins og Islendingar. Gedveikt saett ad aefa sig. Frekar vandraedlegt ad tvi eg er alltaf svo upptekin vid ad vera bara HREFNA, no it's HREFNA ad eg er eiginlega bara buin ad gleyma hvad tau heita. Ms. Selfish eda hvad?

lots of love a alla, serstaklega a alla sem eg er ekki ad halda nogu godu sambandi vid. Eg vildi ad eg gaeti skotist heim, gefid ollum eitt gott knus og komid svo bara hingad aftur.

bk., hrefna, master i longum bloggum.

Britney

ómæjgad

ég er ennþá starstruck

hún var svo ógeðslega nálægt mér

britney

sko BRITNEY

ég á geðveikar myndir og video

en allir hérna eru sofandi og ég finn ekki snúruna á milli computer og camera þannig ég get ekki sett þær inn

en ómæjgad

þær koma inn

og vídjóin líka

og ég ætla að upplifa britney svona milljón sinnum í viðbót

ómæjgad

britney sko

yassú!

Heyrðu allir eru að segja að ég verði að vera duglegri að bloggga! Svo hér er mitt framlag. Ég ætti kannski að gera fleiri og styttri blogg svo fólk nenni frekar að lesa, en þúst, beggers can't be choosers.

Ég vinn frá hálf níu til fimm á hverjum degi (frídagur og Grikkland þegar það er "season" er víst ekki málið) og Sara tekur frá fimm til lokunar. Sem getur verið allt frá eitt á nóttinni til fimm, sex. Svo á laugardagskvöldum er ég hjálp frá svona hálf 11 þangað til þau þurfa mig ekki lengur sem er yfirleitt svona tvö, þrjú. Svo aftur vinna sunnudagsmorgun. Crazy. Ég var dead eftir helgina þannig ég kom klukkutíma of seint í vinnuna í morgun. Ég veit. Slæmt. MJÖG slæmt. Þannig núna er ég basically í þeirri stöðu að ef ég geri eitthvað ekki alveg perfect þá er ég rekin. Kósí. Mjög kósí tilhugsun.

Ég sé ekki eftir því eina mínútu þrátt fyrir allt að hafa komið hingað. Fólkið frá sailing holidays eru æðisleg og geðveikt hress. Geðveikt sætir strákar sem eru að vinna á bátum sem koma alltaf hingað yfir helgina. Allir mega-tanned og sjúklega mikið djamm á þessu liði. Þau koma alltaf í vinnuna hérna á laugardagskvöldum til að bókstaflega HRYNJA í það. Mjög fyndið.

Svo var Sonja að koma til að vinna hérna líka! Frekar næs sko. Nema ég er svona eins og litla barnið sem fer alltaf fyrst heim því ég er að vinna á daginn. Svo labba þær fram hjá vinnunni minni í strand-lúkkinu sínu og ég er föst í vinnunni. Einn frá SH (sailing holidays) var bara... æææj grey þú, horfa á þær leika sér í ströndinni og þú að vinna. EN það er samt allt í lagi. Ég er líka búin að kynnast fullt af fólki sem býr hér sem eru öll mjög fín.

Svo á fimmtudaginn fer ég til Berlín! Annað öööömurlegt ferðalag fram undan að vísu. Ein gella hérna er búin að bjóðast til að skutla mér á vespu (LOVE á hana) til Nidri, og þaðan tek ég rútu til Aþenu, og þaðan flýg ég til Berlín, já og Ragnheiður ég þarf að hringja í þig upp á hvernig ég á að komast frá flugvellinum og til þín. Berlín verður samt AWESOME. Britney for life sko.
Ég er ekki búin að tala eiginlega neitt við Ragnheiði þannig við verðum bara catching up. Svo er ég EKKERT búin að djamma hérna því ég er alltaf að vinna svo snemma (nema einu sinni reyndar.... jagerbombs maður….. það er sko drykkurINN hérna, þótt vodka north og green shit sé alveg kúl líka). Þannig þegar ég fer til Berlín verð ég bara eitthvað djemmin. Fyrir allt sumarið eða eitthvað.

Lífið hérna er svo mikið eins og einhver bíómynd samt sko, það er eiginlega fáránlegt. Mér líður stundum eins og ég sé í svona cheesy unglingabók eða mynd. Til dæmis megum við stelpurnar ekki fá gesti í villuna okkar. Það er bara BANNAÐ (eins og við eigum einhvern nazi-daddy). Þannig ef einhver er að rölta með manni heim, eða sækja mann eða eitthvað standa svona fyrir utan grindverkið okkar og bíða eftir okkur. Allaveganna, ég nenni eiginlega ekki að skrifa meira. Nema eitt. Það býr hani við hliðina á okkur. HANI sem kann ekki að þegja. Hann byrjar að gala svona fjögur, fimm á nóttinni og hættir ekki fyrr en um miðjan dag. Ég er ekki enn farin að venjast þessum hana. Ég á samt örugglega eftir að sakna hans þegar ég kem heim. Ég er að spá í að biðja mömmu um hana. Aðallega til að hefna mín á nágranna mínum heima fyrir að vera óþolandi. Ég held mamma eigi samt ekkert eftir að hoppa hæð sína af gleði.

Allaveganna, ég verð hér til 15. október. Ef ég verð ekki rekin. Sara var að ákveða að vera líka fram í endann á seasoninu. Það er geðveikt. En hún er ekki búin að segja neinum því hún var að ákveða það bara núna. Svo ekki segja neinum!

Ég vona að fólk verði farið að átta sig á því fyrir þann tíma að ég og Sara séum ekki systur, og þaðan af síður sama manneskjan. Þetta er ótrúlegt sko. Ég fór í Supermarket um daginn að kaupa inneign (það er sko alltaf sama fólkið að vinna á sömu stöðunum – aftur þetta með vaktir hér og “the season” og það allt…) og sama gellan var að afgreiða mig í svona annað eða þriðja skiptið. Hún sagði á sinni grensku (grísk-ensku):
I have a question for you. Is your sister here? I’ve seen your sister. No, she’s not my sister, but we’re both from Iceland. She’s not your sister? But you look exactly the same.
Það var ekki liðinn klukkutími þangað til ég var að tjékka á facebook á Pirates (bar hérna í nágrenninu) og það var einhver frekar drunk gæi sem öskraði á mig: “hey you, I’ve seen your twin”.

Nafnavandræði mín eru samt hætt að trufla mig jafnmikið þótt það sé alltaf jafn fyndið ef einhver spyr mig hvað ég heiti fæ ég tvenns konar viðbrögð. Annars vegar mjög kurteist bros og svip sem skilst mjög augljóslega sem guð-minn-góður-ég-læt-bara-eins-og-ég-eigi-eftir-að-geta-sagt-þetta. Hins vegar heiðarlegu viðbrögðin sem eru bara WHAT og fólkið í kringum mig bara þagnar. Og starir. Í byrjun prófaði ég að ljúga bara að Sailing Holidays að ég hét Helena. Svo um daginn fór ég með þeim út að borða. Þegar ég kom voru þau svona 10 kannski og einn gæi sem ég kannaðist við bara heyy, everybody, this is Helena. But so what’s your real name? og þegar ég sagði það bara poppuðu augun út úr öllum. Mjög fyndið (í tíunda skipti í þesum texta). Núna er ég samt yfirleitt með einhverjum sem tekur álagið af mér og útskýrir framburðin fyrir fólki eða ég segi H-R-E-F-N-A and you pronounce the F like a B. Það skilar sér yfirleitt nokkuð vel.

Anyway. Þótt ég sé ekkert á leiðinni heim á næstunni þá hugsa ég mjög of til ykkar og sakna ykkar mjög mikið. Það gæti verið að þegar ég fer heim fari ég til Corfu (sem er bær hér rétt hjá þar sem SH crewið fer að laga bátana eða eitthvað og þau voru öll bara KOMDU). Svo gæti líka að ég fari til London eftir það og verði þar í einhvern tíma. Svo, vá hvað er skrýtið að vera ekki að fara sjá neitt ykkar fyrr en bara LATER. Don’t be a stranger samt þegar ég kem. Plís.

LOVE frá Greece.
Hrefna Helga.

ps. ég skrifaði þetta allt í gær... ég hef ekki hugmynd um hvort þetta sé birtingarhæft.

btw. mjög fyndin músasaga coming up, er ennþá í kasti... nenni samt ekki að skrifa hana núna

BERLÍN EKKI Á MORGUN HELDUR HINN:D

GRIKKLAND, ne ne ne ne

Jæja kæru vinir og vandamann, nær og fjær, eiginlega bara fjær samt.

Vegna fjölda áskoranna hef ég ákveðið að blása lífi í þessa bloggsíðu aftur til að deila með ykkur hvernig lífið er hérna í Grikklandi. Ég vara ykkur samt við, þetta gæti orðið svolítið langt.

Ég byrja bara á byrjuninni. Ég flaug til London og átti að bíða þar í fimm tíma. Þeir urðu að vísu sjö. Ég lenti í Aþenu að ganga eitt eftir miðnætti og tók taxa upp á hótel. Hápunkturinn í Aþenu, þessa sjö tíma sem ég var þar, var án efa að sitja á veitingastaðnum á efstu hæð hótelsins og horfa á upplýsta Akrópólishæð. Flest annað við Aþenu fannst mér óspennandi. Almennt frekar subbuleg borg og umferðin þar er semí klikkuð, og samt var ég ekki að ferðast á annatíma.

Þegar rútan stoppaði í Lefkada átti ég erfitt með að skilja orð Söru um smæð bæjarins. Þegar Andreas, yfirmaður minn sótti mig, tóku línurnar að skýrast, því ég var alls ekkert að fara að vera í Lefkada bænum sjálfum heldur heitir bærinn minn Sivota og hann er sko PÍNKUlítill. Bara svona til að gefa ykkur tilfinningu fyrir því þá eru tveir supermarkaðir hérna. Ég „á“ að versla í þeim sem er lengra í burtu, því pabbi Andreasar á hann. Þannig ég þarf alltaf að labba lengra, alveg í fjórar mínútur. Einn daginn líka þegar ég fékk hálftíma pásuna mína, labbaði ég niður á strönd, sótti Söru, við fórum heim og fegnum okkur að borða og ég fór aftur í vinnuna – já það tók minna en hálftíma.

Sara er bara eins og eitthvað mega seleb hérna því allir þekkja mig sem “Sara’s friend”. Við erum alltaf að vinna á móti hvor annarri svo við höfum ekki tíma til að gera neitt saman. Ég er að hugsa um að fara að láta alla kalla mig það bara því það verður ótrúlega fljótt þreytt að þurfa að segja nafnið sitt svona þrjúhundruð sinnum í hvert skipti sem einhver spyr mig hvað ég heiti. Það nær því aldrei neinn einu sinni fyrir rest. Svo hér heiti ég „sehhna“, ,„nehhna“ eða eitthvað þaðan af verra. Einn gæi sagði að það eina sem hann heyrði út úr nafninu mínu væri „crap-na“. Takk gæi. Grant er líka asnalegt nafn.

Allir hérna eru ótrúlega opnir og það er mjög auðvelt að kynnast fólki hér. Núna er ég á pirates barnum sem er með fríu interneti að drekka espresso fredo. Frekar gott sko. Þar vinnur franskur gæi sem á kærustu frá Slóvakíu, sem var svo sjúklega heppin að vespunni hennar var hent í sjóinn. Gellan sko. Einhver að vera sjúklega fyndin. Eða fullur. Eða bæði. Þau eru mjög fín.

Svo er einn gæi sem er eiginlega of friendly. Hann bauð mér út að borða annað kvöldið mitt hérna og ég bara, vá, en hann næs, smá munur frá íslensku gæjunum sem já… allavega mundu ekki púlla eitthvað svona. Svo varð hann eiginlega of friendly því hann er alltaf að kaupa drykki fyrir mig og ég held að hann sé að vona að ég verði einhvern tímann svo full að hann geti tekið mig með sér í bátinn sinn. Eftir að ég fattaði það hef ég reynt að forðast hann en hann er eins og hundur og eltir mig út um allt. Hann mætir bara í vinnuna til mín eða Söru og bara ER þar. Áðan kom hann og var held ég að bíða eftir að ég færi í pásu. Ég rauk út og var geðveikt hrædd um að hann mundi elta mig. Þegar ég fór á ströndina í dag, sofnaði ég í smá stund og þegar ég vaknaði lá hann svona þrem metrum frá mér. Sem betur fer var hann með lokuð augun svo ég sneikaði mér í yfir-bikiní-dressið og reynti að forða mér mjög hljóðlega (þið getið ímyndað ykkur hvað það er erfitt fyrir mig!). Á meðan ég var að skrifa þetta kom hann að heilsa upp á mig en ég bara lét eins og ég væri geðveikt busy (sem ég er) svo hann hvarf (sem er eins gott, því það er frekar hot gæi hérna við hliðina á mér;)). Ég og Sara erum báðar frekar þreyttar á honum. Við komumst eiginlega að þeirri niðurstöðu að hann væri svo örvæntingafullur að hann hlyti í fyrsta skipti að vera að tala við kvenfólk, hvað þá meira. Hann er sko alveg eldri en við. Svekkjandi fyrir hann.

Já og ef þið viljið vita hvernig lífið er í Grikklandi þá líður mér stundum eins og ég sé í bíómynd, eða komin aftur í fortíðina eða ég er ekki alveg viss. Ætli það sé ekki kallað menningarsjokk. Það eru sko svona sjúklega gamaldags fiskibátar hérna sem ég hélt að væru svona decoration. En nei, svo er ekki, þeir hengja netin sín upp á hverju kvöldi.

En ég þarf eiginlega að fara að taka myndir af villunni sem ég bý í hérna... ég og Sara erum saman í herbergi og í herberginu við hliðina á er stelpa frá Búlgaríu sem heitir Dóra og er mjög fín sko. Lengra nær það hús ekki en þú labbar aðeins út og þar er míní hús þar sem vaskurinn er, -úti (en undir þaki samt) og svo er hurð til hægri með klósetti og til vinstri með sturtu. Svo á annarri hlið er svona smá innskot með þaki yfir (úti sem sagt) sem er eldhúsið okkar! Frekar konfjúsing lýsing kannski en þetta er frekar steikt. Já og dining roomið okkar er garðborð og garðstólar úr plasti úti. Já og eitt enn, eða nokkur atriði, sólin hitar vatnið í sturtunni okkar svo sturta á morgnanna þýðir sturta með Ísköldu vatni. Já og svo erum við ekki með þvottavél. Við bara setjum fötin okkar með þvottaefni í bala. Þannig við erum auðvitað ekki með uppþvottavél. Æ, þetta var nú frekar ósanngjarnt. Við erum heldur ekki með uppþvottavél á barnum, eða jú reyndar, en hún notar sama vatnið allan daginn svo það þarf fyrst að vaska allt upp og svo setja það í uppþvottavélina. Mamma, ég sé þig fá hroll yfir hreinlætinu hérna. Já, og þau eru alltaf að skamma mig fyrir að nota of mikið vatn. Eða of marga klaka. Eða gleyma að slökkva ljósin. Eina sem ég gat hugsað var, vá, ég pæli ekki einu sinni í þessu, vá hvað ég er íslensk. Hrefna frá kreppu-Íslandi.Já og svo er þetta svo lítill bær að ég og Sara geymum bara lykilinn að herberginu okkar í glasi við vaskinn.

Já og svo búa foreldrar hans Andreasar við hliðina á okkur og örugglega afi hans og amma líka. Þau eru alltaf að sniglast fyrir utan húsið að tala við okkur á grísku. Privacy status hérna er svona 0,3. Btw, þá meikar gríska ekki mikinn sens. Þetta er örugglega eina tungumálið þar sem þau sneru við nei og já! Já er sko ne og nei er oki. Það getur verið mjög ruglandi. Grikkirnir bara ne, ne, ne… og maður heldur þeir séu með einhvern mega móral en þeir eru bara að kvóta hérna jájájájájá.

Já, þessi bær er sko eiginlega bara höfn og eina lífið hérna er fólk sem kemur hérna á bátum. Fullt af Englendingum og alls konar fólki sem er aðeins meira normal heldur en Grikkirnir. Fólkið sem Sara þekkir er aðallega starfsmenn í þessum bátafyrirtækjum sem sigla hérna um og koma alltaf og fara aftur á nokkurra daga fresti.

okei SEMI langt sem þetta er orðið.....

Ef einhver nennir að lesa þetta skal ég reyna að vera dugleg. Ég sakna eiginlega mest með allan frítímann sem ég hef að geta ekki bara hringt í ykkur og verið bara hæ, til í bjór eða hæ, langar þig að hitta mig?
Þannig endilega leitaðu að mér á skype, ekki það að netið sé eitthvað til að hrópa húrra yfir hérna (ekki neitt reyndar, „typical Greece“ er alveg frasi sko hérna því allt hérna virkar alveg stundum, en líka alveg stundum alveg ekki.

Netið hérna er ekki búið að virka neitt í allt kvöld. En megabeibið hérna við hliðina á mér gaf mér aðgang! Frekar næs sko… ég er mjög þakklát.

Allavega, ég ætla ekki að hafa þetta mikið lengra að sinni.

love, Hrefna Helga

PS. leitaðu að mér á skype nafnið mitt er Hrefna Helga og gríska númerið mitt er 00306989276022. Svo ef þú ert vinur minn og átt alltof mikla inneign getur þú alveg eytt henni í mig, svona annað slagið a.m.k.. Já og fyrir frekar details megið þið endilega meila mig á facebook eða gmail. E-mailið mitt er hrefnah.

PS2. æj ég nenni ekki að lesa þetta allt yfir einu sinni enn í leit að innsláttarvillum og/eða stafsetningarvillum. þið fyrirgefið mér.

Setur bloggmetnaðinn í botn.

blogg = fun = ekki læra.
man þetta núna

Eg er að læra jarðfræði sem að býr yfir þeim magnaða eiginleika að þegar þú heldur að það geti ekki orðið leiðinlegra, verður það miklu leiðinlegra.

Ég er líka að gera stjö.verkefni sem ég á að vera búin að skila. Hvar er aginn, lærdómsaginn minn? Ekki að hann hafi yfirleitt verið ríkjandi skiluru í svona víkjandi/ríkjandi hjá mér, en núna er hann einstaklega víkjandi. Vona Sveinbjörn stjörnufr. sé ekki að stalka mig og lesa þetta.

Helgin:
english+prikið og lenti á trúnó með einhverjum gæja á deviots því ég var að væla yfir því hvað lífið væri ömurlegt en lífið hans var miklu ömurlegra þannig ég fékk samviskubit og fór heim.

Ætla samt hér með að biðja fólk um að hætta að koppía allt sem ég geri. Fyrir ekki svo löngu síðan var nákvæmlega núll töff við English. Ég sætti færis og valdi það sem uppáhalds drekkum-bjór-og-spjöllum staðurinn minn. Núna er ekki lengur séns á að fá borð þar, það er minna mál að fá borð á prikinu? wazupwituppl? Einu sinni var líka b5 uppáhalds drekkum-bjór-og-spjöllum staðurinn minn, en hann er löngu farinn í hendur past-HR-ppl.

oki er að fara að læra til svona tvö sem er ekki nógu töff.

Hrefna BLOGGARI

Ég get eiginlega ekki haft undirtitilinn á blogginu að ég sé íslenska Carrie Bradshaw, sem átti samt bara að vera sjúklega vondur húmor ala moi út af þessari mynd, án þess að koma inn á kk.

Ég hélt alltaf að reglan væri að strákar = vesen.
Ég er ekki viss lengur. Kannski er ég ekkert skárri.

Veistu ekki líka hvernig þetta er? Annað hvort er maður einhvern veginn ekki skotin í neinum og er komin með ógeð á öllum strákunum sem maður þekkir eða maður er bara skotin í þeim bókstaflega öllum í einu og allt í graut. Kannski er þetta bara disfunction í mér samt.

Það er samt svo gaman að vera skotin í einhverjum. Án þess að taka eftir því er maður allt í einu búin að vanda sig geðveikt að mála sig, velja föt og reynir að vera gg pæja.

xoxo

fyrst kemur MR, MR, MR!

cösu-pógó
skyndipróf í stærðfræði
söngkeppnin
rafræn æfing í jarðfræði
ritgerð um vatn á mars
lespróf úr íslandsklukkunni
tebó
-voða pressa ha?

Ég er komin með svo alveg nóg af þessu. Mér finnst bara allt á þessum lista ZERO interesting. Hvernig væri að vera í skóla sem væri ZERO leiðinlegur? lol sko. Ég sjúklega fyndin með svona kók síró brandara fattaru. (*)

Þetta er ekkert persónulegt gagnvart MR. Hann var gg fun einu sinni og ég var alltaf sko OMG það er svo gg mikið að gera. Ekki lengur, ekkert gaman lengur. Nema þú sért gæi í 6b og ert í tóga og allar busastelpurnar hlaupa á eftir þér. Sjett hvað ég er abbó. Ég skiluru geggjað kjút og strákarnir bara hot fyrir litlu busachicks og ég fæ bara ZERO athygli. Af hverju ekki strákar sem hugsa ZERO um kynlíf? lol sko. (*)

Er að fara EIN til kóngsins köb á fimmtudaginn næsta til að taka SAT svo ég geti sótt um skóla í US. Nú langar mig bara að fara til US. Mig langar geggjað í skóla sem er mega töff í NYC og Calvin Klein var í, en umsagnarfresturinn er liðinn. búhú, þarf að finna annan, eða fara inn um julen. Af hverju ekki FIT með ZERO liðinn umsagnarfrest? ok alveg ekki lol. Því þessi kók síró brandari var alveg ekki fyndinn (hinir voru snilld).

So sorry Sigga Hlí, en mér finnst það meira spennó en reglan um fjarlægð punkts frá línu.


kv. dist(Hrefna, lærdómur) stefnir á óendanlegt.

Hefuru lent í því að einhver sem þú þekkir ekki neitt, en veist einhvern veginn alveg hver er t.d. því þið eigið kannski nokkra sameiginlega vini og þú ert alltaf að sjá viðkomandi á einhverjum facebook-myndum án þess að vera eitthvað sérstaklega að spá í því?
Ok, kannski á ég bara ekkert líf.
Hefuru svo lent í því að sjá þessa manneskju sem þú þekkir sko ekkert og þú ferð eiginlega bara hjá þér því þér líður eins og þú hafir verið að njósna um viðkomandi eða þú hefur kannski heyrt mikið um hann/hana frá vinum þínum og veist því óvart bara sjúklega mikið um þessa manneskju?
Ég lenti í þessu um daginn. Það er óþægilegt. Ég hef ekki farið á facebook síðan. Nema smá áðan.

blog?

What ever! Ætla að gefa þessu smá sjéns.

Vá, ég á greinilega ekki framtíðina fyrir mér í eldhúsinu, það er nokkuð ljóst. Enn og aftur lenti ég bara á djamminu í gær, algjörlega óvart. Ég er svo mikið fórnarlamb þið vitið. Allaveganna, ég fékk smá sjokk í gær þegar ég var á prikinu. Ég var mjög rugluð þegar ég kom þangað og þar:
nr. 1 voru svo fáir uppi að maður gat labbað bara fram og til baka (meira að segja í tröppunum)
nr. 2 sá ég engan sem ég þekki
nr. 3 var allt í einu var kveikt á ljósunum
þá fattaði ég að ég-ætla-bara-að-fá-mér-einn-bjór djammplanið mitt = vera á prikinu til lokunar.
Allaveganna, þannig núna er planið að fá mér sweet þynnkumat. En mamma fór á bílnum. Ég nenni ekki að fara út bíllaus. Þannig ég ætlaði að hita frosnar franskar í ofninum. Það er að reynast mér ofraun. Ofninn er orðin heitur, þarf að fara að elda.

-hhhhhh